در بازی دانجنز اند دراگونز، هر بازیکن یک ماجراجو (که یک شخصیت یا کاراکتر نیز نامیده می‌شود) می‌سازد و با ماجراجویان دیگر (که توسط دوستان بازی می‌شود) یک تیم یا پارتی تشکیل می‌دهد.

این گروه با همکاری یکدیگر ممکن است یک سیاه‌چال تاریک، یک شهر ویران شده، یک قلعه خالی از سکنه، یک معبد گمشده در اعماق جنگل یا یک غار پر از مواد مذاب در زیر یک کوه مرموز را کاوش کنند. ماجراجویان می‌توانند در این مسیر معما حل کنند، با شخصیت‌های دیگر صحبت کنند، با هیولا‌های خارق‌العاده بجنگند و اشیاء جادویی افسانه‌ای و گنجینه‌های دیگر را کشف کنند.

با این حال، یک بازیکن نقش Dungeon Master یا DM، راوی و داور اصلی بازی را بر عهده می‌گیرد.

DM برای شخصیت‌ها ماجراهایی را می‌سازد که خطرات آن را بررسی کنند و تصمیم بگیرند کدام مسیرها را انتخاب کنند. DM ممکن است ورودی یک قلعه را توصیف کند و بازیکنان تصمیم می‌گیرند که ماجراجویانشان چه‌کاری خواهند کرد. آیا آن‌ها از روی پل متحرک فرسوده و خطرناک عبور خواهند کرد؟ با طناب به همدیگر متصل می‌شوند تا در صورت سقوط بتوانند همدیگر را کمک کنند؟ یا از جادو استفاده می‌کنند تا از شکاف عبور کنند؟ سپس DM نتایج اقدامات ماجراجویان را مشخص می‌کند و آنچه که تجربه می‌کنند را روایت می‌کند. از آنجایی که DM می‌تواند برای واکنش به هر چیزی که بازیکنان انجام می‌دهند بداهه‌پردازی کند، D&D بی‌نهایت انعطاف پذیر است و هر ماجراجویی می‌تواند هیجان انگیز و غیر منتظره باشد.

بازی پایانی واقعی ندارد. هنگامی که یک داستان به پایان می‌رسد، داستان دیگری می‌تواند شروع شود و یک داستان ادامه دار به نام Campaign ایجاد کند. بسیاری از افرادی که این بازی را انجام می‌دهند، کمپین‌های خود را برای ماه‌ها یا سال‌ها ادامه می‌دهند و هر هفته (یا بیشتر) با دوستان خود ملاقات می‌کنند تا داستان را از جایی که پایان دادند ادامه دهند. با ادامه کمپین، ماجراجویان به قدرت می‌رسند. هر هیولایی که شکست می‌خورد، هر ماجراجویی که کامل می‌شود و هر گنجی که پیدا می‌شود، نه تنها به ادامه داستان می‌افزاید بلکه قابلیت‌های جدیدی را نیز برای ماجراجویان به ارمغان می‌آورد. این افزایش قدرت توسط سطح یا Level یک ماجراجو منعکس می‌شود.

هیچ برد و باختی در بازی Dungeons & Dragons وجود ندارد – حداقل، نه آنگونه که معمولا به عنوان برد و باخت تعریف می‌شود. DM و بازیکنان با هم داستانی هیجان انگیز از ماجراجویانی جسور ایجاد می‌کنند که با خطرات مرگبار روبرو می‌شوند. گاهی اوقات ممکن است یک ماجراجو به پایان وحشتناکی برسد، توسط هیولاهای وحشی تکه پاره شود یا توسط شخصی شرور به قتل رسانده شود. با این حال، دیگر ماجراجویان می‌توانند برای احیای دوست سقوط کرده خود به دنبال جادویی قدرتمند بگردند یا ممکن است بازیکن انتخاب کند که شخصیت جدیدی برای ادامه کار بسازد. ممکن است یک گروه نتواند یک ماجراجویی را با موفقیت به پایان برساند، اما اگر همه اوقات خوشی داشته باشند و داستانی به یاد ماندنی بسازند، همه برنده شده‌اند!

نحوه بازی

1. DM محیط را توصیف می‌کند. DM به بازیکنان می‌گوید که ماجراجویانشان کجا هستند و چه چیز‌هایی در اطرافشان است و دامنه کلی گزینه‌های احتمالی (تعداد درهایی که از یک اتاق خارج می‌شوند، چیزی که روی میز است، شخصی که در میخانه است و غیره) را ارائه می‌دهد.
2. بازیکنان آنچه را که می‌خواهند انجام دهند را توصیف می‌کنند. گاهی اوقات یکی از بازیکنان به جای کل گروه صحبت می‌کند و مثلا می‌گوید «در شرقی را باز می‌کنیم». مواقع دیگر، ماجراجویان کارهای متفاوتی انجام می‌دهند: یک ماجراجو ممکن است یک صندوق گنج را بگردد، در حالی که دومی نماد حک شده روی دیوار را بررسی می‌کند و سومی نگهبانی می‌دهد. بازیکنان نیازی به نوبت ندارند، اما DM به هر بازیکن گوش می‌دهد و تصمیم می‌گیرد که چگونه آن اقدامات را حل کند.

گاهی اوقات، حل یک کار آسان است. اگر یک ماجراجو بخواهد در اتاقی قدم بزند و دری را باز کند، DM ممکن است بگوید که در باز می‌شود و آنچه که فراتر از آن نهفته است را توصیف کند. اما ممکن است در قفل باشد، ممکن است زمین تله مرگباری را پنهان کرده باشد یا شرایط دیگری که ممکن است انجام یک کار را برای ماجراجویان چالش برانگیز کند. در این موارد، DM تصمیم می‌گیرد که چه اتفاقی بیفتد و اغلب برای تعیین نتایج یک عمل به تاس تکیه می‌کند.

3. DM نتایج اقدامات ماجراجویان را روایت می‌کند. توصیف اغلب به تصمیم دیگری منجر می‌شود که جریان بازی را درست به مرحله 1 باز می‌گرداند.

چه ماجراجویان با احتیاط در حال کاوش یک خرابه باشند، چه مشغول صحبت با شاهزاده‌ای فریبکار و چه در نبردی مرگبار با اژدهایی قدرتمند، این الگو ثابت می‌ماند.

در بعضی از موقعیت‌ها، به ویژه مبارزه، اقدامات ساختار بیشتری دارند و بازیکنان (و DM) به نوبت اقدامات را انتخاب و حل می‌کنند. اما بیشتر اوقات، بازی روان و منعطف است و با شرایط ماجراجویی سازگار.

اغلب اتفاقات یک ماجراجویی در تخیل بازیکنان و DM و با تکیه بر کلام DM برای تنظیم صحنه اتفاق می‌افتند. برخی از DMها دوست دارند از موسیقی، تصویر یا جلوه‌های صوتی ضبط شده برای کمک به تنظیم حس و حال استفاده کنند و بسیاری از DMها و بازیکنان برای ماجراجویان، هیولاها و دیگر شخصیت‌ها صداهای مختلفی را استفاده می‌کننند. گاهی اوقات، یک DM ممکن است یک نقشه ارائه دهد و از مهره یا مینیاتور برای نشان دادن هر موجودی که در یک صحنه نقش دارد استفاده کند تا به بازیکنان کمک کند تا موقعیت همه افراد را پیگیری کنند.

تاس‌های بازی

این بازی از تاس‌های چند وجهی با تعداد وجوه مختلف استفاده می‌کند. شما می‌توانید تاس‌هایی از این قبیل را از فروشگاه‌های اینترنتی تهیه کنید یا از نرم‌افزار‌ها و وب‌سایت‌های جایگزین (مثل تاس‌انداز خودمون) استفاده نمایید.

تاس‌های مختلف با حرف d و به دنبال آن تعداد وجه نشان داده می‌شوند: d4، d6، d8، d10، d10 و d20. به عنوان مثال، d6 یک تاس شش وجهی است (مکعبی معمولی که در بسیاری از بازی‌ها استفاده می‌شود)

ماجراجویی‌ها

بازی دانجنز اند دراگونز از گروهی از شخصیت‌ها تشکیل شده است که وارد ماجراجویی می‌شوند که DM به آن‌ها ارائه می‌کند. هر شخصصیت قابلیت‌های خاصی را در قالب امتیازات توانایی و مهارت‌ها، ویژگی‌های کلس، ویژگی‌های نژاد، تجهیزات و اشیا جادویی به ماجراجویی می‌آورد. هر شخصیت متفاوت است، با نقاط قوت و ضعف مختلف، بنابراین بهترین گروه ماجراجویی، گروهی است که در آن شخصیت‌ها مکمل یکدیگر باشند و نقاط ضعف همراهان خود را بپوشانند. ماجراجویان باید برای تکمیل موفقیت آمیز ماجرا همکاری کنند.

ماجراجویی قالب بازی است، داستانی با آغاز، میانه و پایان. ممکن است یک ماجراجویی توسط DM ساخته شود یا از جای دیگری تهیه شود، بهینه‌سازی شود و مطابق نیازها و خواسته‌های بازیکنان توسط DM اصلاح شود. در هر صصورت، یک ماجراجویی دارای یک محیط فوق‌العاده است، خواه یک سیاه‌چال زیرزمینی، یک قلعه در حال فرو ریختن، منطقه‌ای از بیابان یا یک شهر شلوغ باشد. ماجراجویی شامل شخصیت‌های غنی می‌شود: ماجراجویانی که توسط سایر بازیکنان میز ساخته و بازی می‌شوند و همچنین شخصیت‌های غیربازیکن (NPC). این شخصیت‌ها ممکن است حامیان، دشمنان، استخدام‌کنندگان یا فقط افراد اضافی در یک ماجراجویی باشند. اغلب، یکی از NPC‌ها تبهکار است که اعمال او بیشتر اقدامات ماجراجویی را هدایت می‌کند.

شخصیت‌ها در طول ماجراجویی‌های خود با موجودات، اشیاء و موقعیت‌های مختلفی مواجه می‌شوند که باید به نحوی با آن‌ها کنار بیایند. گاهی اوقات ماجراجویان و دیگر موجودات تمام تلاش خود را می‌کنند تا یکدیگر را در مبارزه بکشند یا اسیر کنند. در مواقع دیگر، ماجراجویان با موجودی دیگر (یا حتی یک شئ جادویی) با هدف خاصی صحبت می‌کنند. اغلب، ماجراجویان زمانی را صرف تلاش برای حل یک معما، دور زدن مانع، یافتن چیزی پنهان یا درک هدف فعلی می‌کنند. در همین حال، ماجراجویان جهان را اکتشاف می‌کنند و تصمیم می‌گیرند کدام مسیر را انتخاب کنند و در آینده چه کاری انجام دهند.

ماجراجویی‌ها از نظر طول و پیچیدگی متفاوت است. یک ماجراجویی کوتاه ممکن است تنها چند چالش را به همراه داشته باشد و ممکن است تکمیل آن بیش از یک جلسه بازی طول نکشد. یک ماجراجویی طولانی می‌تواند شامل صدها مبارزه، تعامل یا چالش‌های دیگر شود و ده‌ها جلسه طول بکشد که می‌تواند هفته‌ها یا ماه‌ها در زمان واقعی طول بکشد. معمولا پایان یک ماجراجویی با بازگشت ماجراجویان به تمدن برای استراحت و لذت بردن از غنایم کار خود مشخص می‌شود.

اما این پایان ماجرا نیست. شما می‌توانید یک ماجراجویی را به عنوان یک قسمت از یک سریال تلویزیونی، متشکل از چندین صحنه هیجان انگیز در نظر بگیرید. یک کمپین کل مجموعه است – رشته‌ای از ماجراهای به هم پیوسته، با گروهی ثابت از ماجراجویان که روایت را از ابتدا تا انتها دنبال می‌کنند.